« محمود درویش » می گوید:
ای عشق! ای گل ایستاده من در آنسوی زمان و حواس،
ای کسی که لبانت بوسه ای که در پوست من صلیبی از یاسمن نقش می زند یک بار به خواب من بیا تا جنونم برگردد!
ای عشق! از تو دور شدم تا به تو نزدیک شوم و زمان را یافتم. اکنون با زمان معاشقه می کنم
و من آتش عشق را در صاعقه معشوقم ربودم
برایم چیزی باقی نمانده جز آنکه در سایه ای که سایه توست آواره شوم
برایم چیزی باقی نمانده جز آنکه در صدایی که صدای توست ساکن شوم و اکنون صلیبی در خیابان پشتی ایستاده است...
**** **** ****
دنیا را بد ساختند
کسی را که دوست داری ، دوستت ندارد
کسی که تو را دوست دارد ، تو دوستش نداری
اما کسی که تو دوستش داری و او هم دوستت دارد
به رسم آئین زندگانی به هم نمی رسند
و این رنج است
زندگانی یعنی این
« دکتر علی شریعتی »
ز غم کسی هلاکم که ز من خبر ندارد عجب از محبت من که در او اثر ندارد
**** **** ****
سرود پنجم
« ... عشق ما دهکده ای است که هرگز بخواب نمی رود
نه به شبان و
نه به روز
و جنبش و شور و حیات
یکدم در آن فرو نمی نشیند.
هنگام آنست که دندانهای تو را
در بوسه ای طولانی
چون شیری گرم
بنوشم « احمد شاملو »
**** **** ****
سر هر سینه سری تکیه کند وقت وداع
سر ما وقت وداع بر سر دیوار دل است
درخت اشک
شکسته کشتی قلبم
ز موج غم ز موج غم
که تنها ناخدای دل مرا از عشق سیرم کرد
برفته نور چشمانم که ماه روشنی بخشم
ز دست و دیده پنهان شد
به تاریکی اسیرم کرد
تو بودی ناخدای دل تو بودی نور چشمانم که رفتی از کنار من
تو رفتی بادبان برکنده شد از غم
تو رفتی نور چشمان رفت
و اینک خانه لبریز از نوای زار زار من
و اینک ابرهای آسمان هم سوگوار من
و اینک خانه ای در عمق اقیانوس غم دارم وروز و شب زغربتها
به باغ سرد تنهایی درخت اشک می کارم
« علی طلوع»
بی تو
بی تو از دست رفته ام بی تو
بی تو ساز شکسته ام بی تو
بی تو از پشت این دریچه سبز
افق زرد خسته ام بی تو
بی تو من در خلیج چشمانت
نی در گل نشسته ام بی تو
بی تو در فصل زعفرانی عمر
بی تو بی تو شکسته ام بی تو
« کیومرث منشی زاده»
با عکس تو
بی تو هر لحظه ملالیست مرا هرنفس زحمت سالیست مرا
با همه رنج توانسوز فراق باز با عکس تو حالیست مرا « مهدی سهیلی »
**** **** ****
مکتب عشق
سیه چشمی به کار عشق استاد به من درس محبت یاد می داد
مرا از یاد برد آخر ولی من به جز او عالمی را بردم از یاد « فریدون مشیری »
**** **** ****
قفس رهایی
قفس دیدم، رهایی یادم آمد تو رفتی، بی وفایی یادم آمد
چو بانگ نامه بر در کوچه پیچید چکید اشکم، جدایی یادم آمد « مهدی سهیلی »
خدایا عاشقم عاشقترم کن **** **** سراپا آتشم خاکسترم کن
**** **** ****
و عشق ، تنها عشق
ترا به گرمی یک سیب می کند مانوس.
و عشق ، تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگیها برد.
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن
و نوش داروی اندوه ؟
صدای خالص اکسیر می دهد این نوش
**** **** ****